‘Je bent waardevol’. ‘Je mag er zijn’. ‘God accepteert jou zoals je bent’. Wat heb ik me in het verleden, in de donkere periode van mijn leven, aan dit soort woorden opgetrokken. Misschien herken jij dat ook wel uit je eigen leven. Als je, net als ik, in een omgeving bent opgegroeid waar het accent vooral lag op een moralistisch Godsbeeld, kunnen bovenstaande uitspraken als een verzachtende zalf op een schrijnende wond zijn. Mede hierdoor mocht ik groeien van een vooral rationele manier van geloven naar een meer levende relatie met de Here Jezus. Wat ben ik daar toch enorm dankbaar voor!
Toch zit er ook een schaduwzijde aan deze veelgehoorde uitspraken die we met name tegenkomen in moderne kerken, op jongerengroepen en bij christelijke conferenties. Deze woorden spreken veel christenen aan en worden graag gehoord. Misschien komt het omdat velen worstelen met onzekerheid, met een negatief zelfbeeld of vanwege een achtergrond waarbij de nadruk lag op een heilig en rechtvaardig God, op een God met een bestraffende vinger. Dit soort uitspraken doen het dan goed: God accepteert jou zoals je bent, Hij vindt jou goed genoeg, Hij vindt jou waardevol zoals je bent. Maar is dat eigenlijk wel waar? Het antwoord op die vraag is nog niet zo simpel.
Accepteert God ons zoals we zijn? Nou, niet helemaal. Of is het misschien zelfs: helemaal niet. Paulus zegt hierover het volgende: Er is niemand rechtvaardig, ook niet één, er is niemand die verstandig is, er is niemand die God zoekt. Allen zijn zij afgedwaald, samen zijn zij nutteloos geworden. Er is niemand die goeddoet, er is er zelfs niet één (Romeinen 3:10-12). En nog zo’n stevige uitspraak van hem: Want het loon van de zonde is de dood (Romeinen 6:23). En Jesaja 59:2 zegt: Maar uw ongerechtigheden maken scheiding tussen u en uw God, uw zonden doen Zijn aangezicht voor u verborgen zijn, zodat Hij u niet hoort.
Stevige taal uit de Bijbel! Dat is andere koek dan bovengenoemde uitspraken. Paulus leert dat iedereen gezondigd heeft en dat we allemaal nutteloos of waardeloos zijn geworden. Dat het gevolg van de zonde de dood is en dat de zonde ons scheidt van God en er zelfs voor zorgt dat Hij ons niet eens hoort. De hele Bijbel door lezen we dat God zonde niet accepteert. En omdat we allemaal van nature zondaren zijn, accepteert God ons dus absoluut niet zoals we zijn. God haat de zonde en het is onmogelijk dat zondaren in de buurt komen van een heilige en rechtvaardige God (Psalm 5:6).
Accepteert God ons dus zoals we zijn? Nou, niet helemaal dus. God kan ons niet accepteren zoals we van nature zijn: zondaren, mensen die zondigen. Maar Goddank is dit niet het einde van het verhaal. Vandaar ook het antwoord: niet helemaal. Dankzij Gods grote verlossingsplan! Opnieuw Paulus aan het woord:
Door zijn Zoon heeft God een altijddurende vrede gesticht tussen Zichzelf en alles wat in de hemelen en op aarde is. Doordat Christus Zich aan het kruis heeft opgeofferd en zijn bloed heeft gegeven, is er verzoening met God. Dat geldt ook voor u, die vroeger zo ver van God verwijderd was. U leefde als vijand van Hem, zoals bleek uit de slechte dingen die u dacht en deed. Maar nu heeft God Zich met u verzoend, door de dood aan het kruis van zijn aardse lichaam. Zo heeft Christus u heilig en zuiver gemaakt en in de dichte nabijheid van God gebracht (Kolossenzen 1:20-22, Het Boek).
Door het werk van de Here Jezus Christus is er de mogelijkheid om geaccepteerd te worden en zelfs in dichte nabijheid van God te komen. Want Hem Die geen zonde gekend heeft, heeft Hij voor ons tot zonde gemaakt, opdat wij zouden worden gerechtigheid van God in Hem (2 Korinthe 5:21). Jezus Christus werd als zondaar gestraft, zodat wij als rechtvaardige geaccepteerd kunnen worden! Wat een geweldige boodschap is het Evangelie van Jezus Christus. Hoe kostbaar!
Het antwoord op de vraag of God ons accepteert God zoals we zijn, luidt dus: Niet helemaal! En Gods Zoon is de oplossing voor het probleem. Door Hem kan iedere zondaar terugkomen bij God. Maar God accepteert ons dus niet zoals wijzijn. Pas als wij ons bekeren tot Jezus Christus kan God ons accepteren. Niet omdat wij dan acceptabel worden, maar omdat God dan naar ons kijkt door Christus heen. Dat kan alleen als ons oude, onacceptabele ‘ik’ gestorven is met Christus. Als iemand achter Mij aan wil komen, moet hij zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en Mij volgen. Want wie zijn leven zal willen behouden, die zal het verliezen; maar wie zijn leven zal verliezen om Mij, die zal het vinden (Mattheüs 16:24-25).
Als we ons bekeerd en ons vertrouwen gesteld hebben op Christus, dan zegt Paulus: U bent gestorven en uw leven is met Christus verborgen in God. Wanneer Christus geopenbaard zal worden, Die ons leven is, dan zult ook u met Hem geopenbaard worden in heerlijkheid (Kolossenzen 3:3-4). In Christus accepteert God ons dus helemaal. Ons oude, onacceptabele ‘ik’ is dan namelijk dood, weg, gekruisigd met Christus. Wat een prachtige en krachtige waarheid!
God accepteert ons niet zoals we zijn. Juist daarom kwam Jezus Christus naar deze wereld. Als we zeggen dat God mensen accepteert zoals ze zijn, zeggen we dan eigenlijk niet dat Jezus Christus net zo goed niet had hoeven komen? Doen we dan niet te lichtzinnig over de zonde en ondermijnen we dan niet Gods genade? We zijn niet acceptabel: alleen Hij is acceptabel. God kan ons enkel en alleen accepteren door Jezus Christus’ volbrachte werk. Laten we ons daarom focussen niet op wie wij zijn, maar op wie Hij is. Hij, ons leven, ons alles!
Bron: https://godgericht.nl/artikel/god-accepteert-je-niet-zoals-je-bent/