THIS WORLD IS NOT MY HOME – BLOG JUNI 2018
This world is not my home. Zo luiden de beginwoorden van een oude bekende gospelsong. Vroeger zongen wij dit lied vaak. Hoe waar zijn deze woorden. En hoe belangrijk om steeds weer te beseffen dat het leven hier op aarde tijdelijk is en dat we onderweg zijn naar Huis, naar onze vaste woonplaats bij God.
Dat we vreemdelingen en bijwoners in deze wereld zijn, zoals Abraham, Henoch, Noach en al die anderen uit Hebreeën 11 het ook hebben beleden. Als pelgrims die onderweg zijn. Levend in de tijd waarin het volmaakte nog niet is gekomen, verre van dat. Grote kans dat je dat woestijngevoel in je leven herkent. Het gevoel dat je aan het zandhappen bent met af en toe een oase tussendoor. Het hoort bij pelgrims die door de woestijn trekken, op weg naar Huis.
Vaak focussen we vooral op de weg die wij aan het afleggen zijn, en dan vooral op de hobbels en struikelblokken die we daarop tegenkomen. Hoe goed is het dan om regelmatig even afstand te nemen van de eigen levensomstandigheden en vooruit te kijken, een blik te werpen op dat wat voor ons ligt, op onze Thuiskomst bij de Vader.
Ik herinner me een interview met een jongen van halverwege de 20 met de erfelijke en ongeneeslijke ziekte cystic fibrosis (taaislijmziekte). Over zijn hobby astronomie zei hij het volgende:
“Als ik met een sterrenkijker inzoom op één ster, zie ik alleen die ene ster maar. Zodra ik uitzoom, zie ik ook alle sterren eromheen. Je kunt dat vergelijken met het leven: als ik me focus op mijzelf, zie ik alleen mijn eigen problemen. Zodra ik uitzoom, worden de sterren kleiner, maar zie ik wél het grote geheel: al die andere sterren en Gods totaalplan. Dan worden mijn eigen problemen ineens veel kleiner.”
Inzoomen op persoonlijke omstandigheden, op de moeiten in ons leven, gaat zonder probleem. Maar uitzoomen en vanuit Gods perspectief naar het leven kijken, vanuit het grote geheel van Zijn totaalplan, kost vaak meer moeite.
En juist dat is zo’n bron van troost, kracht en bemoediging!
Als het Joodse volk vroeger als pelgrim op weg ging naar Gods heiligdom dat in Jeruzalem was, dan was men gericht op de Allerhoogste, op het ontmoeten en aanbidden van Hem. Laten we zo onze pelgrimsweg vervolgen met het uitzicht op de eeuwige heerlijkheid met de Here Jezus.
Laten wij met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt, terwijl wij het oog gericht houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof. Hij heeft om de vreugde die Hem in het vooruitzicht was gesteld, het kruis verdragen en de schande veracht en zit nu aan de rechterhand van de troon van God.
Hebreeën 12:1b en 2
Hilda Sol, juni 2018